Wat is aquacultuur?
Aquacultuur is de teelt van vis, schaal- en schelpdieren, maar ook algen, in zoet, zout of brak water. Het is een van de snelst groeiende voedingssectoren, die steeds belangrijker wordt voor de voedselvoorziening en de economie.
Maar dat is nog niet alles! Bepaalde vormen van aquacultuur dragen bij aan het behoud en het herstel van waterecosystemen en kunnen de impact van de klimaatverandering verminderen.
Aquacultuur kent vele vormen: op het land in natuurlijke of aangelegde wateren, op zee of in brak water. Kweekforel wordt vaak in zoetwaterbassins gehouden, terwijl karpers in vijvers worden gekweekt.
Zeevissen zoals zalm, zeebrasem, zeebaars en ombervis worden gekweekt in netkooien op zee. Schaal- en schelpdieren en zeewier worden dan weer aan touwlijnen bevestigd en in zee opgehangen, waar ze in beschutte baaien groeien totdat ze worden geoogst.
Voordelen van de aquacultuur in de EU
Schept banenOndersteunt de lokale economie en tradities
Vermindert de importVis en schaal- en schelpdieren van hoge kwaliteit
Voedsel uit eigen regioMinder belastend voor het milieu
Hoe maakt de EU de aquacultuur duurzamer?
De EU-richtsnoeren voor aquacultuur moeten de aquacultuur duurzamer en concurrerender maken. Ze moeten leiden tot:
- betere toegang tot ruimte en water, zodat de EU-aquacultuur kan blijven groeien
- minder milieu-impact en milieuvriendelijkere vormen van aquacultuur
- betere diergezondheid en strengere normen voor dierenwelzijn
- ondersteuning van producenten bij de aanpassing aan de klimaatverandering
- meer onderzoek, innovatie en ontwikkeling van vaardigheden
- uitbreiding van de productie met veelbelovende soorten, zoals algen en ongewervelde zeedieren (weekdieren, zee-egels en zeekomkommers)
Feiten over de EU-aquacultuur
In 2022 was de EU-aquacultuursector goed voor iets minder dan 1% van de wereldwijde productie.
In 2022 bedroeg de waarde van de aquacultuurproductie in de EU naar schatting 4,8 miljard euro.
In 2022 werkten 73 duizend mensen in de aquacultuur.
De EU leunt sterk op import: meer dan 70% van de vis en schaal- en schelpdieren die we eten, komt van buiten de EU.
De EU-aquacultuur vindt voornamelijk plaats in vier landen: Spanje (24%), Frankrijk (18%), Griekenland (12%) en Italië (10%). Samen zijn deze landen goed voor 64% van de totale EU-productie.
De meest geteelde soorten zijn mosselen, forel, oesters, zeebrasem, zeebaars en karper. Schaal- en schelpdieren, met name mosselen, oesters en venusschelpen, maken meer dan de helft van de totale aquacultuurproductie van de EU uit.